De Smaragd – Amsterdam

Het gebouw staat op een stedenbouwkundig belangrijke plek. Het grenst aan vier verschillende stedenbouwkundige ruimten: het speelpleintje aan de Riouwstraat, de uitvalsweg Insulindeweg, de langzaamverkeersroute Celebesstraat en de woonstraat 2e Atjehstraat. Het gebouw reageert op deze verschillende karakteristieken door hoogtesprongen in het gebouw en geleding in de gevel. Het gebouw ligt op een architectuurhistorisch zeer interessante plek; de overgang van de bebouwing van de 19e-eeuwse ring (in de 2e Atjehstraat) en de Gordel ‘20-‘40 (aan de Insulindeweg). Deze ‘stijl-overgang’ hebben we in de uitwerking van de gevels als inspiratie gebruikt. De materialisatie is hoogwaardig en zorgvuldig. Met een zeer beperkt scala aan materialen (m.n. baksteen en prefab beton) is een zeer rijke, ambachtelijke uitstraling verkregen. De overige materialen (houten kozijnen, aluminium puien, stalen hekwerken, etc.) zijn in ton-sur-ton bijpassende kleuren toegepast. Hierdoor ontstaat een chique en ingetogen uitstraling.

Daarnaast is er een aantal technische uitdagingen: het gebouw staat op een zeer geluidbelaste locatie (zowel spoor-, tram-, als wegverkeer), het grondvlak van de locatie loopt naar het spoor zeer smal toe. Ook zijn de waterstromen in het gebied en de aansluiting tegen technisch slechte belendingen een uitdaging. Ondanks de technische innovaties o.a. ten behoeve van de geluidsproblematiek wilden we geen technische uitstraling. De woningen op de geluidbelaste locatie hebben daarom inpandige serres gekregen die voor een geluidsarm binnenmilieu zorgen maar zich aan de gevel als een ‘normaal’ kozijn tonen. Het gebouw is eigenlijk ongewoon gewoon en laat zich pas in tweede (of derde) instantie goed zien. Er is in het ontwerptraject veel overleg geweest met omwonenden, deels vanwege de technische complexiteit van de opgave maar ook omdat de nieuwbouw substantieel hoger zou worden dan de oudbouw. Dit heeft ook tot aanpassingen in het ontwerp geleid; die het gebouw sculpturaler en daarmee mooier hebben gemaakt. Door een slim casco en een efficiënte ontsluiting is er ondanks een beperkt (deels sociale woningbouw-) budget een zeer fraai gebouw ontworpen met een zorgvuldige detaillering en hoogwaardige materialisatie. De woningen zijn (zeker voor huidige begrippen) zeer royaal. (o.a. sociale huurwoning van 125m2 met een verdiepingshoogte van 4m)