Trotse dragers van het landschap – Haarlemmermeer

Trotse dragers van het landschap, visie polderlinten Haarlemmermeer en beeldkwaliteitsplan voor de erven.

De polderlinten vormen verbindende lijnen in het landschap van de gemeente Haarlemmermeer. Ze geven maat en schaal aan het landschap, maken de seizoenswisselingen voelbaar en hebben een prachtige perspectiefwerking. Ze dragen bij aan de ontsluiting en waterhuishouding. De erven binnen de linten zorgen voor bedrijvigheid en van oudsher liggen er belangrijke ontmoetingsruimten, zoals bij de kerken, scholen en in de dorpscentra. We willen met deze visie de polderlinten behouden, versterken en doorontwikkelen.

Zowel in nieuw land als in oud land. De visie omvat zowel de rechte polderlinten in de Haarlemmermeerpolder als de linten in de noordelijke veenweidepolders langs het Oer-IJ. Onder de polderlinten verstaan we de zone van weg, bermen, begeleidende beplantingen, waterlopen en erven. De breedte varieert; deze is voor noord-zuidlinten 250 meter en voor oost-west linten 100 meter.

Oorspronkelijk hingen de polderlinten sterk samen met de agrarische omgeving. De ontsluiting, waterhuishouding, verkaveling en positie van de erven waren onlosmakelijk met elkaar verbonden. De verstedelijkingsprocessen in de Haarlemmermeerpolder hebben die samenhang deels doorbroken. Delen van de polderlinten zijn gefragmenteerd of ‘losgezongen’ van hun context. In de noordelijke veenweidepolders staat het beeld van een samenhangend veenweidelandschap nog steeds overeind.

In de visie onderscheiden we vijf verschillende polderlint-contexten: Het agrarisch gebied, de parkzones, stedelijk gebied, energielandschappen en het veenweidegebied. Wij zien de polderlinten in de Haarlemmermeerpolder als structurerende lijnen die houvast geven aan vier belangrijke opgaven van onze tijd: ontwikkeling van een duurzaam watersysteem, meer biodiversiteit, een langzaam verkeersnetwerk en een aantrekkelijke woon- en werkomgeving.

De vier belangrijke opgaven pakken in de verschillende delen van de gemeente anders uit. In de stedelijke gebieden gaat het om de ontwikkeling van brede parkachtige zones, in agrarische gebieden om smallere zones die dienstbaar zijn aan het landbouwkundige gebruik. In de parkcontext ligt de nadruk op een eigentijds recreatie-programma waarbij goede mogelijkheden zijn voor verbrede bedrijfsvoering. Het energielandschap rond Schiphol vormt een samenhangend geheel tussen landschap en grootschalige zonnevelden met een vrije zone tot de weg van 125 meter. De context van het noordelijke veenweidegebied streeft naar behoud van het karakteristieke open landschap en een versterking van waterrijke randen en recreatief verkeer.