In het vestingstadje Muiden heerst een aangename, romantische sfeer. Hoogtepunt hierin is het Muiderslot, maar het hart van de stad is het sluizencomplex in het centrum, omringd door levendige terrasjes vol toeristen. Na verplaatsing van de snelweg is er een nieuwe brug voor lokaal verkeer nodig. De rivier de Vecht is als het parelsnoer dat het slot, de sluis en de nieuwe brug verbindt. De brug sluit in sfeer en belevingswaarde nauw aan bij de anderen. Het was nadrukkelijk de bedoeling om doorzicht over het water te houden, zowel onder als boven het brugdek. Dit is gerealiseerd door zo min mogelijk obstakels in het water te plaatsen. Het ontbreken van een basculekelder en zo min mogelijk pijlers garanderen de transparantie onder de brug. In de ronde betonnen pijlers zijn horizontale groeven opgenomen. Deze geven de suggestie van gestapelde natuurstenen blokken. De zichtbare constructie van het openingsmechanisme laat zien hoe deze functioneert. Hij bestaat uit twee stalen armen in de vorm van driehoeken en grote hydraulische cilinders. Deze cilinders trekken als spieren aan de armen waar het beweegbare deel van de brug aan vastzit. Het is een ongebalanceerde brug. Om zoveel mogelijk gewicht te besparen is het bewegende deel zo klein mogelijk gemaakt. Het kunststof dek is ten opzichte van staal ongeveer de helft lichter. De krachtbron voor de aandrijving is een hydraulische pomp, geplaatst in een kelder onder het landhoofd. Het hekwerk van de nieuwe brug sluit nauw aan bij het fijnmazige hekwerk over het sluizencomplex. Als ornament is gekozen voor een geschreven letter, gemaakt uit gegoten staal, die de naam ‘Muiden’ vormt. Achtereen herhaald vormen ze een doorlopende horizontale band. De handrail is van hout. De mosgroene kleur van de brug sluit aan bij het ingetogen karakter van de omgeving, het water en de met bomen begroeide oevers. Wanneer het dek open staat kijk je tegen een verticaal vlak aan van 12 bij 16 meter. Voor wachtende weggebruikers een vlakvulling die inspireert, die je vaker wilt zien. Het is een gedicht over de Vecht, met schrijfletters op een betongrijs fond. Na jaren ken je het misschien van buiten.