Aan het Zuideinde bevindt zich een woning met mansardekap met verder naar achteren op het erf een kleinere woning, eveneens met mansardekap. Ingeklemd daartussen bevindt zich een aanbouw van de voorste woning. Het plan om deze te slopen en vervangen voor een nieuwe uitbouw wordt aan de commissie voorgelegd. Deze bestaat uit drie bouwlagen voorzien van een mansardekap en wordt volledig in zink voorgesteld.

De commissie is van mening dat de nieuwe aanbouw zodanig is vormgegeven dat onduidelijk is of het om een tussenlid gaat of om een zelfstandige massa. Door te kiezen voor een afwijkende architectuurstijl ontstaat een onwenselijk gefragmenteerd bebouwingsbeeld op het perceel. Daarnaast valt het ontwerp van de aanbouw naar haar mening in twee architectuurstijlen uiteen. Zij adviseert de aanbouw meer vorm te geven als de woning waar het bij hoort en daar in kleur, materiaal en detaillering op aan te sluiten.

Op basis van het advies wordt het plan aangepast, waarbij het dak wordt voorgesteld met keramische pannen en de zijgevels in metselwerk, beide gelijk aan bestaand. De voor- en achtergevel worden voorzien van zwarte houten delen. Aangezien de materiaal en kleurstelling is aangepast en het pand vanaf de openbare weg nauwelijks zichtbaar is adviseert de commissie positief.