Huis van Hilde – Castricum

In januari 2015 is in Castricum het Huis van Hilde geopend voor het publiek. Dit archeologisch informatiecentrum van de Provincie Noord-Holland is gebouwd tussen station en duinrand als onderdeel van een nieuwe toeristische route naar de duinen, op de plek waar tweeduizend jaar geleden de rivier ‘het Oer IJ’ uitmondde in zee. Het Europese verdrag van Malta verplicht eenieder die de grond roert om archeologisch onderzoek te doen. Dit levert veel nieuw materiaal op dat onder goede condities bewaard moet worden voor volgende generaties. Het verdrag geeft ook aan dat dit materiaal publiek toegankelijk moet worden gemaakt. De Provincie Noord Holland geeft op een voorbeeldige manier invulling aan deze taak. Het gebouw is niet alleen een depot, maar ook een museum waarin de mooiste vondsten worden tentoongesteld. Om het opgegraven materiaal goed te bewaren moeten de depotruimtes voldoen aan hoge klimaateisen, zoals een zeer constante temperatuur en relatieve vochtigheid. Wij hebben ervoor gekozen dit klimaat zo natuurlijk en passief mogelijk te realiseren door een meter zand op het depot te leggen. Hiermee wordt het duinlandschap tot over het gebouw heengetrokken. Door deze ingreep is het binnenklimaat zo stabiel dat de installaties alleen nog nodig zijn om de verstoringen van mens en verlichting weg te nemen. De gekozen aanpak is niet alleen duurzaam, maar ook symbolisch: de beste manier om het kwetsbare archeologische materiaal te bewaren is immers onder de grond. Het publieksgedeelte is ondergebracht in een langgerekt, elegant gebouw dat zich opent naar het nieuwe stationsplein. De ruim 80 meter lange kap biedt bescherming tegen zon en regen, en verwijst naar de dakvorm van boerderijen die vroeger in het gebied voorkwamen. De licht gebogen constructie is afgewerkt met Corten-stalen beplating. De gevel van het entreegebouw bestaat uit natuursteen met fossielen van pijlstaartinktvissen, eveneens een verwijzing naar de archeologische functie van het gebouw. Aan de duinkant liggen de kantoren en beheerruimtes, en aan de stationszijde publieksruimtes als de entree, winkel, en het restaurant met terras, dat grenst aan de route over het dak van het depot. De grote tentoonstellingsruimte waar Hilde tot leven is gewekt is eveneens onder het duinlandschap geschoven.