Categorie
Cultuurhistorie als inspiratiebron, Herbestemming en hergebruikProjectgegevens
Algemene toelichting op het project
Een prachtig gelegen, verwaarloosde stolpboerderij in het Waterland net boven Amsterdam, is met zoveel mogelijk detail teruggebouwd en vanwege ruimtegebrek uitgebreid met een flinke aanbouw. Ruimte, licht en open ruimtes wisselen elkaar af voor meer besloten, donkere en compacte ruimtes. De kracht van de boerenhuizen in Noord-Holland is dat ze een eenduidige, heldere hoofdvorm hebben (de stolp). Een duidelijk zichtbare en moderne uitbreiding ontkracht deze eenvoud al snel. De traditionele ‘stolp’ heeft een kern, het ‘vierkant’ bestaande uit een hooischuur over de volle hoogte tot in de top. Daar omheen liggen het woongedeelte van de boer en de stal die in open verbinding met het vierkant staat. Hooi en woonhuis profiteren van de warmte van de koeien en blijven droog.
De nieuwe uitbreiding bestaat eruit dat het dak vanaf het vierkant is opgetild en doorsteekt (ge’skewed’) ten opzichte van de oude bakstenen gevels. Aan twee zijden ontstaat zo een zone van 5 tot 7 meter breed waarin de nieuwe woonkamer, keuken en twee slaapkamers liggen. De oude stolp bevat de overige slaapkamers, werkkamer en alle service ruimten. De woonkamer heeft met 32 meter glaslengte een panoramisch uitzicht over het prachtige Wormer- en Jisperveld terwijl de kamers in de bestaande stolp een meer introvert, eikenhouten interieur hebben.
De oude, en grotendeels verrotte, planken aan de oostgevel zijn vervangen door eenzelfde ‘patchwork’ van verschillende soorten verduurzaamd hout volgens de Japanse Shou Sugi Ban techniek van ‘Zwarthout’. De omgevingspotenties zijn optimaal benut om als bewoner te kunnen genieten van het weidse uitzicht. Dit uitzicht, de Beemster Polder met zijn volgens klassieke 17de eeuwse principes geordende velden, kanalen, wegen en dijken is erkend als UNESCO World Heritage. Visuele verbindingen zijn gemaakt vanuit binnen naar buiten, zodat bijvoorbeeld enkele bomen, welke om de boerderij staan, zijn uitgelicht middels de ontstane zichtlijnen. In de keuken zakt de vloer middels een glooiing 40cm naar het maaiveld om op het aanliggende tuinniveau uit te komen. Deze kuil brengt het huis nog dichter op de aarde, het versmelt hier met het landschap. Zo is een plaats ontstaan die een maximaal contrast oplevert met de oude boerderij.
Indiener
Ontwerper/ Beleidsmaker
Opdrachtgever
Betrokken partijen
Afbeeldingen & Projectinformatie
Download hier de projectinformatie PDF